|
|
|
|
Een Halfje BruinIk wil een brood, zeg ik te snel,
het meisje kijkt me aan danwel,
maar haar ogen zeggen iets,
en die blik verbaast mij niets,
Wat voor brood, vraagt zij terstond,
en even open ik mijn mond,
maar wat te zeggen weet ik niet,
niets dat mij te binnen schiet.
Even in een kort moment,
beschouw ik het assortiment,
en zie een halfje bruin aldaar,
maar dat bevalt haar iets te zwaar.
Die zijn verkocht, bracht ze in,
geheel naar mijn tegenzin,
ik keek haar aan en keerde mij,
niet meer wetend wat ik zei
verliet ik daar de balie snel,
en dáárom ben ik vrijgezel.
Laurens 6 oktober 2003
<< Terug
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Laatste Columns Wie schrijft, die blijft Sterke mening over relativeren Fijne foutjes
|
|
|
|
|
|